Dinsdag – naar Osaka

Dinsdagochtend hebben we ons als eerste bij tempel #1 gemeld. Daar waar we drie weken geleden zijn gestart. De man van de stempels bladerde goedkeurend knikkend door ons boek. Met een grote glimlach stempelde hij op de laatste pagina de tempel stempels met de afrondende datum. Check, deze hebben we nu de pocket!

Daarna op weg naar het vaste land. Via prachtige bruggen en wat eilandjes kwamen we bij een service station net voor Kobe aan. Hier heb je verschillende restaurantjes naast de tolweg liggen en via een ingewikkeld verkeersplein hadden we een Starbucks gevonden met uitzicht op de grote brug naar Kobe en Osaka.

Na de frappucino gaan weer puzzelend over het verkeersplein met Google maps aan, onze auto navigatie snapte er niets meer van en 10 minuten later zoefden we de brug naar Kobe over. Het was nog anderhalf uur rijden via vele bergtunnels (sommigen meer dan 3 km lang) naar onze volgende stop – het expo terrein in Osaka. In de jaren 70 hebben ze hier een grote wereldtentoonstelling gehouden en nu is het een gebied met winkels, entertainment en musea. De Aquazoo Nifrel stond hier op ons programma. Dit is een kruising tussen digitale kunst, een aquarium en een dierentuin. Ze hebben een leuk interactief programma voor bezoekers dat je je persoonlijke eigenschappen terug kan zien bij de dieren die hier leven.

Een uurtje later, onderweg naar het hotel moeten we wel even schakelen, na 3 weken door het groene rustige bergrijke Shikoku, zijn we nu aangeland in een metropool die op de tiende plek van de wereld staat. Op een klein oppervlakte wonen 20 miljoen mensen en dat is te merken op de weg. Dikke snelwegen, veel auto’s en vrachtwagens, slingerend tussen flatgebouwen door (je kijkt zo de woonkamer in) en dan zoeven er ook monorails, treinen, metro’s voorbij. Beetje druk na het rustige Shikoku.

Ook bij het hotel hebben we een uitdaging, ze hebben hier geen parkeerlift dus we worden verwezen naar een kleine straatparkeerplaats 10 minuten verder op. Dat geeft wat extra uitdaging wat hoe bedien je zoiets? Je auto komt klem te staan bij de achterwielen, gelukkig is dat pas een uitdaging voor vrijdag als we de auto weer nodig hebben.

Na het inchecken en de kamer bekijken, gingen we wijk Namba in. Dit is een toeristische wijk aan de zuidzijde van Osaka. Hier is altijd genoeg te doen, van overdekte lange shopping arcades tot eten en straat muzikanten . Osaka staat ook wel bekend als de keuken van Japan, dus honger zullen we hier niet krijgen. We besluiten om in de drukste restaurantstraat (Dotonbori) van Osaka Okinomiyaki en Yakisoba te gaan eten.

Hetzelfde restaurant waar we in het verleden ook aten. Voor de bakplaat op onze tafel werd nu niet meer een eigen gasfles onder tafel gebruikt maar alle tafeltjes waren nu met gasslangen aan de muur gekoppeld. Wel iets veiliger.
Na het eten snel terug naar het hotel, die drukte tussen de grote mensenamssa is ons even te veel na drie weken rustige omgeving.

Woensdag – Winkelen en Teamslab

’s-Woensdags konden we weer fris en fruitig op pad gaan. Er bleek achter ons hotel een tempel te zitten waar iedereen van Instagram zo’n beetje langsgaat. Deze tempel heeft een bijzondere vorm, want hij heeft de vorm van een leeuwenkop: de Nanba Yasaka Jinja tempel. Wat we echter niet verwacht hadden is dat alle toeristen hier zo’n beetje langslopen. Hele fotoshoots werden hier gehouden en allemaal toeristen net zoals ik ze ook zie op Keukenhof (dames met een rolkoffertje vol kleding zodat je in meerdere outfits je foto’s kan maken, en een man die erachteraan sjokt om de foto’s te maken). Niet helemaal onze stijl maar we maken wel een selfie met de leeuwenkop tempel

Via diverse winkels, een koffiestop en een winkelcentrum dat nog niet door de toeristen wordt overlopen, gaan we wandelend naar de Shitennō-ji tempel met de pagode in het midden. De tempel is nationaal erfgoed en vele malen mooier dan de leeuwenkop tempel en minder druk. Al zijn er ook hier toeristen die zonder problemen dwars door de prachtig aangeharkte zentuin wandelen van de tempel omdat het nu eenmaal korter is richting de uitgang. Tja.

In de avond verkennen we de botanische tuin van Osaka die door Teamlabs in een digital art museum is omgetoverd. Vorig jaar zijn we in Teamlabs Planet Tokyo geweest dus we wisten een beetje wat we konden verwachten.

Donderdag – naar Koyasan

Op donderdag werden we wakker en kwamen we tot de ontdekking dat onze pocket wifi niet meer werkt. Best even lastig wat dit is best handig in de zin van de route onderweg opzoeken, menu vertalingen bij restaurants bekijken, etc. Een harde reset werkt niet en de support is alleen in het Japans. Gelukkig kunnen we met de hotel wifi dit nog vertalen maar we komen er niet lekker uit. We sturen uiteindelijk een Engelstalige mail naar het verhuurbedrijf in de hoop dat ze ons kunnen helpen. Als we om 10 uur nog niets hebben gehoord veranderen we ons plan. We willen heel graag nog naar Koya-san (de berg Koya) maar zonder wifi met de auto is dat niet te doen. Dus besluiten we donderdag met het OV daar naar toe te gaan. Dit hebben we in onze eerste reis naar Japan (in 2009) ook gedaan dus dat moet lukken en we hopen onderweg nog wel ergens gratis Wifi tegen te komen om de reactie op de mail te lezen.

Bij de VVV in Koyasan ontvangen we de email dat we onze pocket wifi (=draagbaar Wifi accesspoint) met een capaciteit van 100 Gb in 3 weken volledig hebben opgebruikt. OK…. 21 dagen circa 5 Gb per dag met twee personen inclusief het oploaden van foto’s naar de cloud is op zich nog geen gekke score met alle foto’s en filmpjes die we maken. Maar het is toch wel lastig. We sturen ze nog een vraag of we voor de komende 2 dagen 10GB erbij kunnen krijgen. Maar dat blijkt niet te kunnen. toch snel even een rekensommetje gedaan: het buitenland tarief van KPN is €2,50 per Megabyte dus als we dat ding niet hadden besteld (kosten à €71) dan waren we nu – schrik niet – 100.000x2,50 = €250.000 armer geweest! Nu gebruiken we de hotel Wifi en overdag geen Wifi meer. Vertalingen maken van Japanse teksten, email of Whatsapp lukt nu onderweg niet meer.

In Koyasan bezoeken we eerst de hoofdtempel en komen we er daar erachter dat we bij het mausoleum van KoboDashi moeten zijn om ons stempelboek compleet te maken. Met de bus rijden we naar het andere eind van het dorp en wandelen we hier over de immense en bekendste begraafplaats van Japan. Hier liggen eeuwenoude graven, begroeid met mos, omgevallen zerken en onleesbare teksten. Veel bedrijven hebben hier ook een kleiner mausoleum voor hun werknemers want het is een hele eer om je urn hier op deze plek te laten bijzetten. Op onze eerste reis naar Japan zijn we ook in dit dorp geweest. Er zijn geen hotels maar bij veel kloosters kun je overnachten mits je de religieuze rituelen volgt: zoals om 6:00 uur ’s-ochtends met de monniken samen de gebeden doet en vóór het vegetarische avondeten in bad gaat. Niet voor niets wordt vegetarisch eten in Japan vaak aangeduid met “Temple Food”. Destijds sliepen we in het klooster pal naast de begraafplaats zodat we in de schemering na het avondeten nog een wandelingetje konden maken. Je komt eeuwen oude grafstenen tegen want graven worden hier in Japan niet geruimd, immers je wilt je voorouders toch niets aandoen.

Tegen een uur of 4 gingen we weer op weg terug naar Osaka via de bus, kabeltreintje 1 en 2 en vervolgens met de trein/metro terug naar Namba. Het is een trip van ongeveer 2 uur en we zitten allebei te knikkebollen in de trein. In Osaka haalden we wat te eten bij de supermarkt en eten in onze hotelkamer.

Vrijdag – naar Ikea

We checken op tijd uit bij ons hotel en we nemen onze bagage lopend mee naar de auto. Met de wirwar van eenrichtingsstraatjes is het ondoenlijk om de auto goed voor het hotel te krijgen tenzij je 20 min omrijdt. Dan lopen we net zo lief 10 minuten met onze koffers. Bij de auto staat de verkeersregelaar al breeduit lachend ons toe te zwaaien. Deze dame op hoge leeftijd is hier aan het werk omdat schuin tegen over onze parkeerplaats een nieuw gebouw wordt neergezet. Ze heeft de afgelopen drie dagen ons af en toe gezien als we wat uit onze auto nodig hadden. En met de koffers van vanmorgen wordt ook voor haar duidelijk dat we nu weg gaan. Ze houdt het verkeer voor ons tegen en zwaait ons uit.

Zonder wifi op pad is best een uitdaging als je ook niet een telefoonnummer van iets hebt om naar toe te gaan. Via Google maps kunnen we gelukkig nog wel volgen waar we rijden en we rijden in een half uurtje naar de Ikea. Daar rijden we het stille terrein op en als we om 10 uur parkeren in de parkeergarage is het daar vooral erg donker.

Blijkbaar openen ze hier wat later is onze conclusie na een paar minuten wachten en we rijden nog wat rond in de haven van Osaka. We zien enorme bruggen met diverse lagen over de havens heen kronkelen.

Om 11 uur nog een poging gedaan om de Ikea te bezoeken en gelukkig zijn ze nu wel open. Nou is Ikea niet echt een vakantiebestemming maar we waren benieuwd hoe een Japanse Ikea er uit zou zien. Simpel gezegd, net als in Nederland compleet met zweedse balletjes en hotdogs. Het ruikt er zelfs hetzelfde als in Nederland. In de winkel komen we ook andere producten tegen dan bij ons in Nederland en we shoppen nog wat laatste dingen. Bij de lunch (Zweedse balletjes!) komen we er achter dat ze prima Wifi hebben en met de Ikea Family kaart uit Nederland krijg je voor 1,50 euro onbeperkt drinken. Bij de kassa van de winkel krijgen we zelfs korting omdat we met de kaart afrekenen. Helemaal prima. We proberen ook de winkel aan de overkant Tokyo Interiors maar dat is toch niet zo onze smaak.

Tot slot een foto van het reuzenrad naast ons laatste hotel, en de laatste foto vanuit onze hotelkamer van Osaka. Morgenochtend gaan we weer naar huis.