Vanochtend aan het ontbijt leek het hotel in Matsuyama flink vol, we konden bijna geen plekje meer vinden om ons ontbijt op te eten. Na het ontbijt direct de auto uit de parkeerlift gehaald en onderweg naar tempel 52 de Big Mountain Tempel.

Het grappige is dat als je in de ochtend bij een tempel start, dat je dan de rest van de dag dezelfde mensen tegen blijft komen bij de opvolgende tempels. Dus we hadden een Japans stel, een clubje Japanners (vrienden?) van 4 en een Europees uitziende man, die later in een gesprekje uit Zwitserland bleek te komen en per taxi toerde.

Al rond de lunch kwamen we bij tempel 58 aan dat ons doel van vandaag was. Zo vroeg konden we ons hotel in Imabari nog niet in dus tempel 59 kwam er ook bij. Toen was het even overleggen, wat gaan we doen. Gaan we door naar tempel 60 of laten we die voor morgen? Tempel 60 is een van de lastigste tempels om te bereiken. We waren er al voor gewaarschuwd door medereizigers, in de informatie boeken en op de facebookgroep. Het is een 15 km lange route dwars door de bergen heen met zeer slecht wegdek (kuilen/stenen), diepe afgronden zonder vangrail en vele haarspeldbochten. Oja het is enkelbaans (max 2 meter breed) dus tegenliggers (ook kleine minibussen) maken ook gebruik van deze baan en de Japanners rijden alsof ze meedoen aan de formule 1 op die bergweggetjes. Gelukkig zijn er af en toe uitwijkhaventjes zodat je elkaar kan passeren. Er zit geen enkel recht stuk in de weg dus het is goed sturen, opletten in de bergspiegels voor tegenliggers en zorgen dat je niet in de afgrond terecht komt met een van de wielen. Het sturen is een mooie taak voor mijn pa, ik neem de navigatie en de bergspiegels voor mijn rekening. Sinds ik een aantal jaar geleden bovenop de Nieuwe Kerk in Delft er per ongeluk achter kwam dat ik best last had van hoogtevrees (klamme handen, flink knikkende knieën en vastgeplakt aan de muur), heb ik het ook niet zo meer op hoge afgronden. Gelukkig raakten we zonder kleerscheuren en een paar extra grijze haren bovenaan de berg, waarna er een wandeling van 20 min naar de tempel kwam.

Ergens had ik gedacht dat we een fantastisch uitzicht zouden tegenkomen maar de tempel lag geheel verscholen in het bos. Op de terugweg naar de auto kwamen we opeens een kleine slang tegen, die voor onze voeten het wandelpad overschoot. De dieren in Japan zijn op sommige momenten best bijzonder. Insecten zijn tot 4x zo groot als hun Nederlandse soortgenoot, waardoor je, zodra er een voorbij vliegt toch even twee keer kijkt wat het precies is. Ook komen we veel vlinders tegen, net als kleine hagedissen en salamanders. Onderweg worden we via de borden langs de weg ook gewaarschuwd voor wilde zwijnen, wasbeerhonden en apen. De berg weer af moesten we opeens remmen voor zo’n wasbeerhond (tussen een flinke poedel en een golden retriever in qua maat) en tegen de tijd dat we beneden aan de berg kwamen schoot er ook een aap over. Helaas was de aap zo snel dat we geen tijd hadden om onze camera te pakken.

En toen weer terug naar het hotel in Imabari. We zitten in een mooi nieuw hotel met voor japanse begrippen enorme kamers. Hier hebben we de overnachtingen van de komende dagen ietsjes omgegooid zodat we morgen ook naar een science museum en themepark op het gebied van mijnen kunnen bezoeken. Wat we gaan zien is voor ons ook nog een verrassing.