Kuitenbijter
Gisterochtend om 6:30 (op zondag!) was de dorpsomroeper al vroeg actief. Ieder dorpje heeft een omroepinstallatie die gebruikt wordt om op diverse momenten van de dag een ander muziekje af te spelen en die wordt ook gebruikt om berichten door te geven aan alle dorpsbewoners. Geen idee wat er precies werd gezegd, maar toen wij om half 8 in de auto zaten, zagen we een groot deel van het dorp onkruid wieden langs de wegen in het dorpje. Wellicht was het de wekelijkse opruimronde en riep de dorpsomroeper vooral op om mee te doen. Ook in de andere dorpjes onderweg was het onkruid wieden, blijkbaar is dat hier een gezamenlijke bezigheid ipv door de gemeente.
Door de grote afstand gisteren hebben we alleen een paar tempels bekeken en zijn we vooral aan het rijden geweest. Via diverse bergwegen en mooie blauwe baaien (waar ze parels in kweken) kwamen we aan het einde van de dag bij ons hotel aan. Het hotel deed een tikje chinees aan en we konden vrijwel direct aansluiten bij het buffet. De kaartjes met welke gerechten er stonden, waren in het Japans. Gelukkig was een medebezoeker zo vriendelijk om aan te wijzen wat pork, chicken and fish was.
Vanmorgen werden we wakker met uitzicht op de lokale rijschool. Hier in Japan start je niet direct op de weg met je rijles maar je gaat eerst oefenen in een soort van verkeerstuin. De instructeur zit in een torentje naast de tuin en je kan dan zelf oefenen met bochten, hellingproef, parkeren, etc. pas als je in de verkeerstuin kan rijden ga je de weg op.
Voor vandaag stonden de tempels 44 – 47 op het programma. Dat betekent met de 88 tempel route dat we vandaag over de helft zijn. Sommige tempels zijn redelijk makkelijk te bereiken maar de tempel 45 was een echte kuitenbijter. We parkeerde op de speciale tempelparkeerplaats en daar werden we verrast dat we 700 meter omhoog moesten. We hebben al eerder een tempel gehad met 333 traptreden maar deze had wat meer afwisseling, we startte met een soort hellingbaan van +15% omhoog, dan behoorlijk wat treden van stenen, rotsen, keien, boomstronken van afwisselende grootte, dan weer hellingbaan met 15% omhoog en zo wisselde trap en hellingbaan zich af met een fors hellingpercentage. Na 20 minuten klimmen (met wat korte stops tussendoor om de hartslag even wat rust te geven) kwamen we redelijk in de buurt van de tempel. Daar kwam nog een trap en hellingbaan en na en half uurtje klimmen, met vele aanmoedigingen van de mensen die weer naar beneden kwamen, waren we bij de tempel. Deze was tussen grotten gelegen en ik wil niet weten hoe alle bouwmaterialen in de afgelopen eeuwen daar naar boven toe hebben gekregen. Waarschijnlijk hebben ze alles naar boven moeten sjouwen via dezelfde route als wij hebben gelopen. Onderweg naar beneden was ook een uitdaging. De traptreden zijn van verschillende groottes, dieptes en materialen dus iedere stap moet je bewust maken. Met stevige kuiten en knieën kwamen we weer terug bij de auto aan. <plaatje>
Uiteindelijk hebben we de tempels die morgen op het programma staan (48-51) vanmiddag ook gedaan. Dan hebben we morgen een “tempelvrije” dag en kunnen we de stad gaan verkennen. De lokale VVV is vlak bij het hotel en er stopt een tram voor de deur dus morgen kan de auto ook in de lift blijven staan.
Vanavond en morgen slapen we in het Toyoko-inn hotel in Matsuyama.
Reacties
Reacties
Allereerst wat ziet dat eten er lekker uit😀
En het rijschool verhaal, wat bijzonder om te zien.
Complimenten voor jullie allebei, wat ontzettend sportief, en uithoudingsvermogen hebben jullie 💪mooi tocht hoor! En veel groen, mooie natuur.
Genieten van jullie tempelvrije dag en leuk om de stad re verkennen.
Veel plezier en lekker slapen😴in Toyoko-hotel. Groetjes
Grappig die rijschool. Ben wel blij dat we hier (nog) niet met omroepinstallaties worden gewekt :)
Goed plan om 'al een beetje verlicht' de stad te gaan verkennen! Met sterke kuiten :)
Veel plezier!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}