Het is vroeg in de ochtend als ik wakker word. Het lijkt of er een vrachtwagen door het nauwe straatje voor het hotel dendert. Een raar geluid, het huis schudt en houten balken rammelen een beetje. Dan ben ik in een klap goed wakker, er past helemaal geen vrachtwagen in het nauwe straatje, dit moet een aardbeving zijn! En inderdaad vanmorgen net over 4 is er een aardbeving geweest aan de zuidkant van het eiland Shikoku waar wij rondtrekken. Het is een 4,5 op de schaal van richter met een 4 als intensiteit. Wij zitten er ongeveer 150 km van het epicentrum af maar toch voelde deze aardbeving best pittig voor ons. Morgen reizen we door het gebied van de aardbeving dus we hopen dat het rustig blijft.

Vandaag was een flinke reisdag, vanuit Usa rijden we in anderhalf uur naar de eerste tempel (37) van vandaag. Een kleurrijke tempel met tegen het plafond ruim 100 kunstafbeeldingen die lijken op o.a. Keith Haring, Marilyn Monroe, ook het meisje met de parel maar dan met een kattenkop en vele andere bekende en onbekende personen. Vervolgens rijden we door naar het zuiden naar het eerste Marine Park van Japan. Deze is in 1970 geopend en je kan hier fantastisch het onderwater leven bekijken. Wij doen dit op de snelle en Japanse manier met een boot met een glazen bodem. Vanuit het midden van de boot kijken we naar de kleurrijke vissen en het koraal op de bodem van de zee. Er wordt van alles op borden uitgelegd dat dit gebied ooit ver onder de zeespiegel lag maar dat dit door aardbevingen steeds verder omhoog komt. We turen in de verte of we walvissen en dolfijnen zien (helaas geen gezien). Het geopark is een prachtig gebied en een leuke boottocht met een gevoel alsof je rond een tropisch eiland vaart.

Dan wordt het tijd om de tweede tempel van vandaag te bezoeken. Tempel 38 ligt helemaal op het zuidelijkste puntje in Shikoku. Dit is misschien wel een van de mooiste die we tot nu toe hebben gezien. Deze tempel ligt bovenop de berg in een prachtige japanse tuin met grote stenen. Ook staat hier de stenen schildpad die je over zijn hoofd moet aaien en dan moet je je grootste wens in gedachten nemen. De schildpad zorgt er voor dat deze wens dan ook uitkomt. In het park tegen over de tempel doen we nog even een ijsje, de temperaturen zijn weer opgelopen na de regen van gisteren. Het is nu weer rond de 30 graden en een brandende zon.

Op minder dan 1 kilometer van de tempel is onze guesthouse gelegen. We krijgen onze kamer toegewezen en relaxen eventjes. Terwijl ik (Nienke) bel met een goede vriend, springt het intercom systeem van het guesthouse aan dat Ms Ringersma nu moet gaan douchen. 😐Het is de bedoeling dat je hier voor het eten gedoucht bent, maar dit gaat toch wel heel ver als de eigenaar van het guesthouse even bepaalt dat ik NU moet gaan douchen. Maar ik wil zijn systeem niet in de war gooien en ga braaf douchen.

Stipt 17:00 uur is een muziekje van de dorpsomroep te horen. De luidspreker hangt waarschijnlijk dichtbij want het komt hier knalhard binnen. We hebben een soortgelijke muziekje ook al in andere dorpen meegemaakt. Het lijkt alsof ze willen aangeven “de dag is ten einde. Ga maar naar huis, in bad, eten en dan naar bed. Morgen komt er een nieuwe dag”. Wij doen braaf mee.