Vandaag besloten we om als ‘pelgrim’ even een snipperdag te nemen. Immers er is nog een leven naast alleen maar tempels bezoeken. Tijdens de vakanties hebben we – wel zo handig - een dubbele agenda: want gaat plan A niet door, dan volgen we plan B. En op die andere agenda stond het bezoeken van de Whirpools (de draaikolken) bij Naruto (dat vakantiedorp ligt op een eiland tussen Osaka en Tokushima in). Die draaikolken zijn een natuurverschijnsel die om de bijna 6 uur ontstaan bij de getijden wisselling (eb en vloed) van de Stille Oceaan en dat water botst dan met de Japanse Binnenzee (Seto Naikai).
Omdat het elke dag op een andere tijd eb of vloed is verschijnen die draaikolken ook elke dag op een ander moment. En vandaag was tussen de middag om 12:40 de beste tijd om ze te zien. Dus de auto uit de lift gehaald en wij op pad naar Naruto, een half uurtje rijden vanaf het hotel. Helaas was de boot - die om 12:40 bij de draaikolken zou aankomen - al volgeboekt, daarom namen wij een boot eerder. De boot heeft het formaat “grote reddingsboot” met een sterke motor en kon vlakbij de draaikolken komen. In het kleine ruim hebben ze ramen gemaakt met zitjes zodat je onder water die draaikolken kunt bekijken. Veel meer dan veel grote en kleine luchtbelletjes zie je overigens niet, het valt wat tegen maar het is een leuk idee. Het uitzicht vanaf het dek is veel beter. Kolkende watermassa met schuimkoppen. Meerdere toeristenboten waren in de buurt om het fenomeen te bekijken.

Daarna zijn we teruggereden en vlakbij het hotel de kabelbaan genomen naar berg met de naam Bizan. Tokushima is als het ware rond deze berg gebouwd, dus je hebt een prachtig uitzicht over de stad.

Het was inmiddels 2 uur in de middag en we bedachten dat we eigenlijk ook wel de boerenmarkt (die morgen wordt gehouden) wilden bezoeken. Maar vanwege het morgen geplande bezoek van tempel #12 zou daar geen tijd meer voor zijn.
Tempel #12 is een “speciaaltje” in de pelgrim wereld van Shikoku. Om er wandelend te komen ben je ca. 7 uur vanaf tempel #11 onderweg. Het is een zware wandeltocht omdat de tempel de op één na hoogst gelegen tempel van de 88 tempels is: op 705 meter hoog. Veel pelgrims nemen de bus tot halverwege de berg en lopen het laatste uur. Met de auto is het sneller (ruim 1,5 uur rijden). Maar die tocht is minstens zo moeilijk via een bergweg van één auto breed met enkel haarspeldbochten en af en toe een uitwijkplaats om anderen te kunnen passeren.
Maar volgens onze berekening zouden we er om ca 16:30 kunnen zijn en de tempels worden gesloten om 17:00. Dus we zouden speling hebben. Als we te laat kwamen is het kantoor dicht om de stempel te krijgen. Die stempels zijn het bewijs dat je deze tempel hebt bezocht. En aan 87 stempels heb je weinig als je er per sé 88 wilt hebben.

Dus snel op pad. Het eerste uur via gewone wegen. Maar toen…
Nienke las in de tempel beschrijving dat juist tempel #12 zijn deuren om 16:30 sluit! Plankgas de berg op? Dat geeft teveel risico’s…We namen ons voor om vandaag twee kaarsjes bij de tempel aan te steken als we het zouden halen. Win-win toch?
En ja, we kwamen onderweg op de berg tegenliggers tegen, en ja, dat waren geen prettige momenten. Maar om 16:15 kwamen we heelhuids en zonder schade op de parkeerplaats aan, vandaar was het nog 10 minuten lopen. Het ging net lukken. De stempel hebben we eerst gehaald en daarna pas de 2 beloofde kaarsjes aangestoken.

Eind goed al goed en morgen kunnen we dus naar de boerenmarkt.